Intro

Het is zowel een zegen als een vloek dat de proxymarkt zo overvloedig is in verschillende soorten. Er is een proxy voor bijna elke toepassing, maar het maakt het aankoopproces ook onnodig moeilijk. De reden voor deze verscheidenheid is dat met elke nieuwe methode om verbinding te maken met het internet, er ook een nieuwe manier is om een proxy op te zetten.

IPv6 is de nieuwste internetprotocolstandaard. De meeste webservers moeten het nog invoeren, maar we kunnen al wel een proxyserver kopen die erop gebaseerd is. Wat deze proxy's zijn en of je ze moet gaan kopen, zijn de vragen die ik in dit artikel zal beantwoorden.

Wat zijn IP-adressen?

Laten we eerst wat basisprincipes bespreken voordat we er dieper op ingaan. IP staat voor 'Internet Protocol' en is eenvoudig gezegd een verzameling regels die apparaten gebruiken om met elkaar te communiceren tussen netwerken. Het basisidee is om apparaten gegevenspakketten te laten verzenden, die zowel verzoeken als antwoorden kunnen zijn.

Een apparaat, zoals je smartphone, kan een verzoek naar een server sturen en deze kan dan al dan niet reageren met de benodigde gegevens. Als de server naar behoren reageert, wordt er een website, video of andere webservice op je apparaat uitgevoerd. Nu kan een server miljoenen van dergelijke verzoeken ontvangen en hij heeft een manier nodig om apparaten te identificeren om ze te bedienen.

Daarom vereist het internetprotocol dat elk apparaat een IP-adres heeft - een unieke reeks tekens die het identificeert. Elke modem, smartphone, pc of tv heeft een IP-adres zolang het verbinding kan maken met het internet.

Om ervoor te zorgen dat geen twee apparaten hetzelfde IP-adres hebben, wordt elke tekenreeks gekoppeld aan een geografische locatie en toegewezen door Internet Service Providers (ISP's). Deze worden op hun beurt gereguleerd door internationale instanties zoals de Internet Assigned Numbers Authority (IANA).

Het probleem is dat professionals al in de jaren negentig hebben opgemerkt dat de IP-adressen opraken. Zonder een goede manier om elk apparaat te identificeren en te lokaliseren, zou het internet niet functioneren. Daar moest iets aan gedaan worden en zo ontstonden de internetprotocolversies.

Internetprotocol-versies

De eerste drie versies van het internet waren niet openbaar. Ze werden in de jaren zeventig uitgevonden door de vaders van het internet - Vint Cerf en Bob Kahn - voor gebruik in het Amerikaanse leger.

De eerste versies hoefden niet veel apparaten te ondersteunen, dus het probleem van het toewijzen van miljoenen IP-adressen was niet aan de orde. Deze versies werden niet vrijgegeven voor het publiek en werden alleen gebruikt voor onderzoeksdoeleinden.

IPv4 was de eerste versie die openbaar werd gemaakt. Het gebruikt 32 bits om unieke adressen te maken, waardoor er in de praktijk 4,3 miljard IP-adressen gegenereerd kunnen worden. Zo ziet een IPv4-adres eruit:

01.102.103.104.

Hoewel vier miljard misschien veel lijkt, is het dat niet en in 2011 waren de laatste niet-toegewezen IPV4-adressen gebruikt. Dit betekent niet dat er geen nieuwe verbindingen met het internet mogelijk waren, alleen dat als het een IPv4 is, het een hergebruikt adres is.

Na enkele mislukte pogingen met IPv5, die later aanleiding gaven tot Voice over IP VoIP-verbindingen, werd IPv6 geboren. Het gaf de mogelijkheid om een onvoorstelbare 340 undecillion unieke IP-adressen toe te wijzen.

Om het in perspectief te plaatsen: elk atoom in het zonnestelsel zou een IPv6-adres kunnen krijgen. De reden hiervoor is dat dit formaat een slimme 128-bits combinatie van verschillende tekens gebruikt, niet alleen getallen. Zo ziet het eruit:

2001:db8:3333:4444:5555:6666:7777:8888

Welke invloed heeft de versie van het internetprotocol op proxies?

De moraal van het verhaal is dat we nooit zonder IP-adressen zullen komen te zitten, maar waarom zou een proxy-gebruiker zich daar iets van aantrekken? Er is geen verandering aan de gebruikerskant en slechts ongeveer een derde van de apparaten heeft IPv6 aangenomen.

Om hierop te antwoorden, moeten we niet vergeten waarom we proxy's in de eerste plaats gebruiken - voor anonimiteit en veiligheid. Het aantal IPv6-adressen groeit exponentieel en als je je wilt verbergen, kun je dat beter doen in een grotere menigte. Dat is precies wat je bereikt met IPv6-proxy's.

Natuurlijk is het aantal gebruikers nog steeds niet in het voordeel van IPv6, dus ik zou niet aanraden om volledig over te schakelen op IPv6. Als je een grote pool van proxies beheert, is de beste strategie om IPv6-proxy's evenredig te mengen met het aantal internetgebruikers. Dus streef voorlopig naar drie IPv6-proxy's voor elke tien IPv4-proxy's.

Dit zorgt er ook voor dat je een groot nadeel van IPv6-proxy's kunt vermijden. Sommige websites ondersteunen dit nieuwste protocol nog steeds niet. Als je een proxy pool hebt die uitsluitend IPv6 gebruikt, kunnen er compatibiliteitsproblemen optreden. Het probleem is meer theoretisch omdat de meeste ISP's ook een workaround verbinding met IPv4 maken.

Het is echter nog steeds goed om je eigen oplossing te hebben voor het geval de DNS-servers van de provider of ISP niet werken. Het risico van theoretische incompatibiliteit is het helemaal waard als het je uitmaakt of je IP-adres nieuw is.

Met een IPv6 proxy is de kans groter dat je een verbinding krijgt die nog nooit eerder is gebruikt of op zijn minst spaarzaam wordt gebruikt. Aanbieders noemen ze vaak "virgin" of "verse" proxy's voor marketingdoeleinden. Het klinkt als een marketinggimmick en dat is het ook als het gaat om IPv4 proxes.

Het is bijna onmogelijk om nieuwe proxy's te krijgen met IPv4, omdat elke mogelijke combinatie al gebruikt is. Er zijn enkele ongebruikte IPv4-registers, maar deze zijn bijna onmogelijk te verkrijgen tenzij je van de overheid bent. IPv6-proxy's daarentegen zijn bijna gegarandeerd vers.

Inpakken

Als je al een grote pool van IPv4-proxy's hebt, is het niet nodig om deze te dumpen en voor IPv6-proxy's te gaan. Als je echter net begint met het opbouwen van een nieuwe pool of een aantal nieuwe IP's wilt toevoegen aan de mix, is er nauwelijks een betere optie dan IPv6-proxy's.